بیماری دوپویترن یا کنتراکچر دوپویترن به علت کلفت شدن بافت زیر پوست کف دست و انگشتان ایجاد می شود.
شروع کنتراکچر دوپویترن بسیار آرام و تدریجی است. بتدریج یک یا چند برجستگی سفت کوچک و دردناک در کف دست بوجود می اید ولی کم کم درد این توده ها از بین می رود. کم کم یک یا چند انگشت دست خم شده و در همان حال باقی می مانند. این اتفاق بیشتر در انگشتان کوچک و حلقه بوجود می اید و در مراحل پیشرفته دردناک نیست.
کنتراکچر دوپویترن معمولاً بتدریج و در عرض چند سال پیشرفت میکند ولی مشکلی برای دست ایجاد نمی کند.
در موارد خفیف میتوان از تزریق کورتیکوستروئید در داخل توده ها برای کاهش درد و جلوگیری از پیشرفت بیماری استفاده کرد. اگر شدت خم شدن انگشتان به حدی باشد که بیمار در انجام فعالیت های روزمره اش با مشکل جدی مواجه شود ممکن است پزشک معالج تصمیم به درمان جراحی بیمار بگیرد. معمولا وقتی بیمار نتواند کف دست خود را بر روی یک سطح صاف بگذارد میتوان تصمیم به انجام عمل جراحی گرفت.
عمل جراحی معمولاً بصورت برداشتن بافت کلفت شده کف دست است. گاهی ممکن است نیاز به پیوند پوست هم پیدا شود. از عوارض احتمالی جراحی، آسیب عصبی یا عروقی دست یا عفونت است. عارضه احتمالی دیگر جراحی خشکی انگشت است.
بعد از جراحی تا مدتی ممکن است دست متورم باشد. در این مدت باید دست را بالا نگه داشته و به آرامی انگشتان دست را حرکت داد. انجام حرکاتی برای دست و انگشتان با کمک فیزیوتراپ و برای افزایش دامنه حرکات انگشتان و تقویت عضلات حرکت دهنده انگشتان بعد از عمل جراحی ضروری است.
بعد از جراحی معمولا دست بیمار تا شش هفته در یک اسپلینت میماند تا از برگشت بیماری جلوگیری کند و بعد از آنهم بیمار باید تا شش ماه اسپلینت را شبها ببندد. در حدود 20 درصد از بیماران ممکن است بعد از مدتی بیماری عود کند که در این حال ممکن است انجام عمل جراحی مجدد مورد نیاز باشد.